top of page

Goede vrijdag.

Waar ben je nou, verdomme als ik je nodig heb?


Paranoia tekende al eerder de verhoudingen inktzwart en vertrouwen legt haar handen rond een toch al zwaar beladen hart


Waar was je nou, verdomme toen de wereld viel?


Wanneer we alles vernietigden en ik een soort van Jezus was met de blauwe plekken en de wonden van het zelfgeslagen kruis en de illusie die mij gegijzeld hield


De zee lijkt eindeloos, gelijk mijn verlangen


Ze zeggen vaak dat de waarheid 'm wel achterhaald en eerlijk duurt 't langst: "liefde" is gewoon een mooier woord voor bindings- of verlatingsangst

bottom of page